هست آرزوی کشتن آن تند خو از هلالی جغتایی غزل 21

1 هست آرزوی کشتن آن تند خو مرا گر او نکشت، می کشد این آرزو مرا

2 جان من از جدایی آن مه بلب رسید ای وای! گر فلک نرساند باو مرا

3 با ذوق جستجوی تو آسوده خاطرم آسودگی مباد ازین جستجو مرا

4 ننگست عاشقان جهان را ز نام من عاشق مگوی، هر چه توانی بگو مرا

5 گفتی که: آبروی هلالی سرشک اوست رسوای خلق میکند این آبرو مرا