همیشه افسر فرماندهی بر از صامت بروجردی غزل 42

1 همیشه افسر فرماندهی بر سر نمی‌ماند اگر ماند دمی ماندم دم دیگرْ نمی‌ماند

2 به شکر سلطنت منما عدول از عدل در عالم که این ملک و اساس و کشور و لشکر نمی‌ماند

3 ز دست دار و گیر خلق بهر منصوب و مکنت جهان آسوده یک ساعت ز شور و شر نمی‌ماند

4 ز فتواهای ناحق عنقریسست اینکه در عالم که اسم و رسمی از آئین پیغمبر نمی‌ماند

5 ز ملک و مال این ویرانسرای عاریت بگذر ز نام نیک چیزی در جهان بهتر نمی‌ماند

6 به بذل و بخش خود منمای پروا از تهیدستی سخاوت پیشه در آفاق هرگز در نمی‌ماند

7 خوشم زین منزلت (صامت) که در عالم به جای من اساس و فرش و نقد و جنس و سیم و زر نمی‌ماند