در طلبت ساز و برک راه از مشتاق اصفهانی غزل 175

1 در طلبت ساز و برک راه ندارد هرکه بچشم و دل اشگ و آه ندارد

2 کیستم آن طالب فنا که چراغم غم زدم سرد صبح‌گاه ندارد

3 خوش بسیه بختیم که روز و شب من منت پرتو ز مهر و ماه ندارد

4 چون دهم اقلیم فقر را بدو عالم ملک چنین هیچ پادشاه ندارد

5 شاد بجرم محبتم که ثوابی روز جزا قدر این گناه ندارد

6 راز غمت شد ز خویش فاش وگرنه در دل ما کس بجز تو راه ندارد

7 ره بکه آرنداز درت دل و جانم غیر تو این پشت و آن پناه ندارد

8 دولت مشتاق بس گدائی این در کوششی از بهر مال و جاه ندارد