التفاتی نیست با امید مطلوب از عرفی شیرازی غزل 11

1 التفاتی نیست با امید مطلوب مرا مرحمت با یاس باشد، خوی محبوب مرا

2 تا به حال من کند اندیشه های باطلش پیش او در آتش اندازید مکتوب مرا

3 زان حجاب افتاد و زین عم خانه می ناید برون دشمنی با خویش تا کی جان محبوب مرا

4 گفت و گو های دل شوریده ام باطل مدان بهره ی از هوشمندی هست مجذوب مرا

5 گریه را ذوق است کانر تهمتی باعث نشست ور نه یوسف در گریبان است یعقوب مرا

6 جسن و ناز و عشوه خواهد هر دم از شرم ادب حسن اهلیت دهد آزاد محبوب مرا

7 ناصبوری گر کند عرفی دلم عیبش مکن ناصبوری شرط اصلاح است ایوب مرا