جز عشق کسی را بدرون سلطنتی از آشفتهٔ شیرازی غزل 169

1 جز عشق کسی را بدرون سلطنتی نیست مغشوق تر از ملک دلم مملکتی نیست

2 جبریل کجا دم زند از رتبه عاشق کو را بجز از بام فلک منزلتی نیست

3 ذات همه کس را بصفت می نشناسد زان ذات چگویم که برنگ صفتی نیست

4 هان جهد کن و کسوت جان گیر زجانان کاین جامه جسمت بجز از عاریتی نیست

5 اغیار هم از خوان عطایش برد انعام با هیچکسش نیست که خود مرحمتی نیست

6 کی معرفت شاهد معنی کند ادراک آن شخص که در خویشتنش معرفتی نیست

7 خاصیت درمان دهدت درد محبت خوش باش باین داغ که بیخاصیتی نیست

8 سلطان زپی مصلحت ملک کند خون درویش بود آن که پی مصلحتی نیست

9 بر کشته هر کس دیتی شرع نویسد جز کشته عشقت که بجز تودیتی نیست

10 عشق تو مرا تربیت از حب علی داد آشفته به از این بجهان تربیتی نیست