نباشد عقده‌ای در خاطر از جویای تبریزی غزل 50

1 نباشد عقده‌ای در خاطر ار ابنای دنیا را به سان رشتهٔ گوهر به هم راهیست دل‌ها را

2 به خال روی رنگی می‌دهم نسبت سویدا را نهان در گرد کلفت دیده‌ام از بس که دل‌ها را

3 شوم چون اشکریزان در تمنای گل رویی سرشکم دامن گلچین کند دامان صحرا را

4 ز وحشت درتنم هر موج خون باشد رگ برقی سراغم منصب آوارگی بخشیده عنقا را

5 زبان نازش از هر جنبش ابرو بفهماند که اینک با همین شمشیر گیرم ملک دلها را

6 بود هر مد آهم رشته طول امل جویا نهان کردم زبس در پرده های دل تمنا را