طاعت از دست نیاید گنهی از نشاط اصفهانی غزل 117

1 طاعت از دست نیاید گنهی باید کرد در دل دوست به هر حیله رهی باید کرد

2 منظر دیده قدمگاه گدایان شده است کاخ دل درخور اورنگ شهی باید کرد

3 تیغ عشق و سر این نفس مقنع بخرد زین سپس خدمت صاحب کلهی باید کرد

4 روشنان فلکی را اثری در ما نیست حذر از گردش چشم سیهی باید کرد

5 شب که خورشید جهان‌تاب نهان از نظر است قطع این مرحله با نور مهی باید کرد

6 خوش همی می‌روی ای قافله‌سالار به راه گذری جانب گم کرده رهی باید کرد

7 نه همین صف زده مژگان سیه باید داشت به صف دلشدگان هم نگهی باید کرد

8 جانب دوست نگه از نگهی باید داشت کشور خصم تبه از سپهی باید کرد

9 گر مجاور نتوان بود به میخانه نشاط سجده از دور بهر صبحگهی باید کرد