1 منادی در منادی این ندایست که درد عشق را درمان فنایست

2 به نزد عارفان اهل بینش جهان آئینه وجه خدایست

3 ز هستی هر که گردد نیست در راه بحق او را بقای بی فنایست

4 نقاب زلف بر رخسار چون ماه عجایب فتنه و محکم بلایست

5 همه ذرات عالم را بمعنی اگر داند وگر نه رو بمایست

6 هر آن طالب که طالب رهبرش شد یقین می دان که دردش را دوایست

7 دل و جان اسیری را ز دردت بحمدالله که صد نور و صفایست