میان مجلس رندان حدیث فردا از قاسم انوار غزل 174

1 میان مجلس رندان حدیث فردا نیست بیار باده، که حال زمانه پیدا نیست

2 مگر بمجلس ما محتسب نیاز آرد که ناز را نخرند از کسی که زیبا نیست

3 دگر ز عقل حکایت بعاشقان منویس برات عقل بدیوان عشق مجرا نیست

4 بیار باده، که بنیاد عمر بر بادست بدرد درد بسازیم، اگر مصفا نیست

5 نگاهدار ادب در طریق عشق و مترس اگرچه دوست غیورست، بی محابا نیست

6 اسیر لذت تن مانده ای وگرنه ترا چه عیشهاست که در ملک جان مهیا نیست؟

7 ز طعن مردم بیگانه، قاسمی، چه خبر؟ ترا که از غم جانان بخویش پروا نیست