1 دو جهان است درکنار خودم خود خزان خود و بهار خودم

2 مایه ور تر، کنارم از دریاست خجل از چشم اشکبار خودم

3 گاهگاهی دلم به خود سوزد شمع آدینهٔ مزار خودم

4 بسمل افتاده ام ولیکن نیست خبر از نازنین سوار خودم

5 نشئهٔ عمر، یک صبوحی بود روزگاریست در خمار خودم

6 در اسیریست سرفرازی من سخت در قید اعتبار خودم

7 صلح کل کرده ام به خلق جهان مرد میدان کارزار خودم

8 نه به رندی خوشم نه با تقوا همه درماندگی به کار خودم

9 رفتم از خویش، آمدی چون تو چشم در راه انتظار خودم

10 مهره دل در آتش است سپند گرم جانبازی قمار خودم

11 به ز صد نقش دلکش است حزین رقم کلک مشکبار خودم