1 وقت بهار نو صفت نو بهار کن خانه ز گل چو بتکده قندهار کن

2 پی بانگار خوش طرب اندر بهار نه می با نگار خوش طرب اندر بهار کن

1 ستم کردست بر جانم سر زلف ستمکارش نبینم جز جفا شغلش ندانم جز جفا کارش

2 اگرچه با ستمکاران نیامیزند جان و دل مرا آرام جان آمد سر زلف ستمکارش

1 زلف به شانه زنی و طره فشانی بس بود این فتنه را دلیل و نشانی

2 فتنه برانگیختند طره و زلفت چون به لب این فتنه را فرو ننشانی