زمام ناقه گرفته است ساربان از آذر بیگدلی غزل 12

1 زمام ناقه گرفته است ساربان تنها فغان کنم، نکند تا جرس فغان تنها

2 ز رفتنت بزمین زد مرا چو فرصت یافت بیا که بیتو مرا دیده آسمان تنها

3 بگرد محملم اخیار راه اگر بدهند فتم چو گرد بدنبال کاروان تنها!

4 بمن که در قفس افتاده ام نمیدانی چگونه می گذرد ای هم آشیان تنها؟!

5 بمن که در قفس افتاده ام نمیدانی چگونه می گذرد ای هم آشیان تنها؟!

6 نمیروم بستم از در تو، این ستم است؛ که آستان تو ماند بپاسبان تنها!

7 چو گل بپرورمت، گر چه آسمان دانم که باغ را نگذارد بباغبان تنها

8 بهای خون من، این بس بود که برخیزم بروز حشر از آن خاک آستان تنها

9 مرا ببر، چو بکوی بتان روی آذر که غم ز دل نبرد سیر بوستان تنها