زخم از دهان تیغ ربودن نزاع از عرفی شیرازی غزل 77

1 زخم از دهان تیغ ربودن نزاع ماست تسلیم گشتن و بتپیدن سماع ماست

2 در پیشگاه دیر و حرم، هر کجا، که هست دین شکسته و دل پر خون متاع ماست

3 صد فوج ناز و عشوه به میدان طلب، که ما جنگ ستیزه ی تو و عجز شجاع ماست

4 چون راحت آیدت به سلام، ای رفیق درد آغوش برگشا که وقت وداع ماست

5 عرفی نوای مرغ تو در هیچ باغ نیست این نغمه خاصه ی چمن اختراع ماست