کار جهان نگر که جفای از انوری ابیوردی غزل 214

1 کار جهان نگر که جفای که می‌کشم دل را به پیش عهد وفای که می‌کشم

2 این نعره‌های گرم ز عشق که می‌زنم این آه‌های سرد برای که می‌کشم

3 بهر رضای دوست ز دشمن جفا کشند چون دوست نیست بهر رضای که می‌کشم

4 دل در هوای او ز جهانی کرانه کرد آخر نگویدم که هوای که می‌کشم

5 ای روزگار عافیت آخر کجا شدی باری بیا ببین که برای که می‌کشم

6 شهریست انوری و شب و روز این غزل کار جهان نگر که جفای که می‌کشم