عالم که فنای محض، از عطار نیشابوری مختارنامه 12
عالم که فنای محض، سرمایهٔ اوست
1 عالم که فنای محض، سرمایهٔ اوست چون شش روزهست، لطف تو، دایهٔ اوست
2 هر ذرّه که در سایهٔ لطف تو نشست بر هشت بهشت، تا ابد، سایهٔ اوست
1 عالم که فنای محض، سرمایهٔ اوست چون شش روزهست، لطف تو، دایهٔ اوست
2 هر ذرّه که در سایهٔ لطف تو نشست بر هشت بهشت، تا ابد، سایهٔ اوست