عالم که فنای محض، از عطار نیشابوری مختارنامه 12

1 گر سیر نشد تو را دل از ما یک لحظه مباش غافل از ما

2 در آتش دل بسر همی گرد مانندهٔ مرغ بسمل از ما

1 چه شاهدی است که با ماست در میان امشب که روشن است ز رویش همه جهان امشب

2 نه شمع راست شعاعی، نه ماه را تابی نه زهره راست فروغی در آسمان امشب

1 چون دلبر من سبز خط و پسته دهان است دل بر خط حکمش چو قلم بسته میان است

2 سرسبزی خطش همه سرسبزی خلق است شور لب لعلش همه شیرینی جان است

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند