جهان ز بی خبران چون مکان از سلیم تهرانی غزل 167

1 جهان ز بی خبران چون مکان گله شده ست غنیمت است که غم پاسبان گله شده ست

2 فغان ز پرورش آسمان که این قصاب برای مصلحتی مهربان گله شده ست

3 فغان من ز رکاب هلال پای کشید که از ستاره رهش در میان گله شده ست

4 بتان فتاده همه مست و پاسبان ساقی ست کجاست گرگ، که یوسف شبان گله شده ست

5 سلیم این قدر از گرگ غم خبر دارم که روی دشت پر از استخوان گله شده ست