جهان تنگ چو چاه است و ما از سلیم تهرانی غزل 893

1 جهان تنگ چو چاه است و ما کبوتر چاه درو چو قافله ی تشنه ایم بر سر چاه

2 ز دست و پا زدن ما درین محیط چه سود فتاده ایم به گرداب چون شناور چاه

3 ز آسمان کند آمد شد آه من که مرا به سوی بام بود راه خانه چون در چاه

4 به حیرتم که شود نانم از کجا حاصل مرا که خضر شد از بهر آب، رهبر چاه

5 فغان ز بخت بد و تنگی جهان که بود یکی برادر یوسف، یکی برادر چاه

6 وطن خوش است اگر تنگنای زندان است بود غریب فضای چمن، کبوتر چاه

7 چه آفتاب، که هرگز ندیده یوسف ما ستاره ای بجز از چشم گرگ بر سر چاه

8 فلک به قید جهان پاسبان ماست سلیم که عنکبوت بود پرده دار بر سر چاه