جهان تو را به سر انکسار می آرد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 جهان تو را به سر انکسار می آرد که تا بزرگ شود در فشار می آرد
2 نسیم خط تو گر بگذرد به سوی چمن هزار طعنه به باد بهار می آرد
3 اگرچه بحر پرآشوب و مست و بی پرواست شکسته کشتی ما در کنار می آرد
4 هر آن نهال که از آب دیده پروردم ز شوربختی من شعله بار می آرد
5 به فکر کرده و ناکرده عمر صرف مکن که این حساب غم بی شمار می آرد
6 تأسفات گذشته، امید آینده نهال عمر تو هر دم دو بار می آرد
7 فریب بادهٔ دنیا مخور به رنگ و به بو که ناچشیده سعیدا خمار می آرد
ادامه توضیحات شاعر