1 عالم از مردم پر است اما نباشد در میان فارق ایشان ز گاو و خر بجز گوش و دمی
2 کرد دانا وضع آیینه که چون آن را گهی پیش روی خود نهد آید به چشمش مردمی
1 شه چو شد آگاه بعد از چند گاه زان فراق جانگداز عمر کاه
2 ناله بر گردون رسانیدن گرفت وز دو دیده خون چکانیدن گرفت
1 در خم این گنبد عالی اساس چیست شغل شاکر منعم شناس
2 در مقام شاکری بودن مقیم بر کرم های جهاندار کریم
1 رفت پیش آن معبر ساده ای از ره عقل و خرد افتاده ای
2 گفت دیدم صبحدم خود را به خواب در دهی سرگشته ویران و خراب