جهان گر سر به سر بستان و باغست
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 جهان گر سر به سر بستان و باغست مرا با رویش از عالم فراغست
2 به زلفش مشک را تشبیه کردم بگفتا آن ز سودای دماغست
3 به هجران صبر نتوانم که وصلش تنم را جان و چشمم را چراغست
4 ز وصلم مرهمی نه بر دل ای دوست کم از هجران تو بر سینه داغست
5 مرا در درد هجران ای دلارام مسلمانان چه جای باغ و راغست
6 کنون در گلستان وصلم ای جان به جای بلبل شوریده زاغست
7 ز دست جور چرخ نامساعد کنون طوطی گرفتار کلاغست
دیدگاه‌ها **