باباافضل کاشانی

دنیا به مراد رانده از باباافضل کاشانی رباعی 149

رباعی 149 ام از 202 رباعیات

خانه / باباافضل کاشانی / رباعیات باباافضل کاشانی / رباعی شماره 149

1 دنیا به مراد رانده گیر، آخر چه؟ وین نامهٔ عمر خوانده گیر، آخر چه؟

2 گیرم که به کام دل بمانی صد سال صد سال دگر بمانده گیر، آخر چه؟

باباافضل کاشانی

شعر شعر کهن رباعی باباافضل کاشانی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از باباافضل کاشانی

1 عشق از ازل است و تا ابد خواهد بود جویندهٔ عشق بی عدد خواهد بود

2 فردا که قیامت آشکارا گردد هر دل که نه عاشق است، رد خواهد بود

1 معشوقه عیان بود، نمی دانستم با ما به میان بود، نمی دانستم

2 گفتم به طلب مگر به جایی برسم خود تفرقه آن بود، نمی دانستم

شاعر شعر دنیا به مراد رانده گیر، آخر چه؟ باباافضل کاشانی می باشد.

این شعر در قرن 6 سروده شده است.

قالب شعر دنیا به مراد رانده گیر، آخر چه؟ رباعی است

این شعر در دسته‌بندی پندآموز, شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, مرگ قرار دارد و مضمون اصلی آن پندآموز, شعر فارسی, شعر کوتاه, عاشقانه, مرگ است.

شعربعدی

202 / 149

شعرقبلی

بنر