زن کسان مفریب، چه به روان گناه گران بود.
- 1
- 2
- 3
- 4
زن کسان مفریب، چه به روان گناه گران بود. ,
2 به راه زنان دانهٔ دل مپاش فریبندهٔ جفت مردم مباش
3 زن پارسا را مگردان ز راه که از رهزنی بدتر است این گناه
4 روان را گناه گران آورد بس آسیب در دودمان آورد
ادامه توضیحات شاعر