1 مرد عاقل نرود در پی کاری که در آن هر کسی تهمت دیگر نهد اندر حق او

2 عاقل آنست که فکرش بمقامی برسد که بگویند پس از وی همه کس منطق او

3 زیر زین رام کند توسن ایام چنان کز لگامش نکشد سر پس ازین ابلق او

4 گر ز دریای فلک میل گذارش باشد شود از قوت رایش مه نو زورق او

5 چون بدین پایه رسد مرد زند هر سو دست دست احداث مقید نکند مطلق او

6 هر که بر اسب مراد دل خود گشت سوار شاه گیری نکند پس چه کند بیدق او

7 میکند ابن یمین نیز در احوال جهان فکر تا حل شودش مسئله مغلق او