عاقلان از غافلان اسرار از همام تبریزی غزل 69

1 عاقلان از غافلان اسرار خود پوشیده‌اند آب حیوان در میان تیرگی نوشیده‌اند

2 رنگ حرص وشهوت از آیینه دل برده‌اند تا در آن آیینه عکس روی دلبر دیده‌اند

3 جان خود در زلف کافرکیش جانان بسته‌اند کافری بگزیده وز اسلام بر گردیده‌اند

4 در خرابات محبت جان گروگان کرده‌اند تا ز معشوق سقیهم یک قدح بخریده‌اند

5 با وصال خوب روی خویش در پیوسته‌اند ز آفرینش فارغ از کون و مکان ببریده‌اند

6 تا نبیند چشم ایشان روی هر نامحرمی خویش را چون گنج در ویرانه‌ها پوشیده‌اند

7 با گدایی کرده نسبت خویشتن را چون کلیم رفته در زیر گلیمی سلطنت ورزیده‌اند

8 رسته‌اند از عالم صورت‌پرستی روز و شب چون همام اندر ره معنی به جان کوشیده‌اند