خردم دوش در مراتب از امامی هروی دیوان اشعار 4

1 خردم دوش در مراتب فکر گفت با ذروه ی سپهر برین

2 کای مقادیر جنبشت می عمر کرده ار ساغر شهور و سنین

3 هم قضا را مراتب تعظیم هم قدر را نهایت تمکین

4 حکمت اندر جهان کون و فساد دورت اندر سرای غث و سمین

5 یا مکانی چنین که قدر تراست کی بود جرم خاک را تسکین

6 که شود در ازاء سرعت دور مرکز خاک را مکانت، مکین

7 لطف دور تو و کثافت خاک سایه ی قدر آن و مایه ی این

8 بزبانی فصیح دور سپهر روشن و عذب و آبدار و مبین

9 گفت کای نظم واثقت بی شک رشک سحر حلال و ماء معین

10 غرض جنبشم که باقی باد بر تو پوشیده نیست نیک به بین

11 کآسمانیست در مراتب صدر کآفتابی است در مراتب دین

12 آسمانی که نوک خامه ی او وحی منزل کند بسحر مبین

13 قدرتش کرد با کمال قران رفعتش کرده با دوام قرین

14 آفتابی که جز بسایه او نرسد چشم دل بنور یقین

15 صورت حل و عقد تیغ و قلم معنی امر و نهی تاج و نگین

16 قبله و قدوه ی ملوک و صدور غرض کائنات ناصر دین

17 ای عیال نتایج قلمت لفظ آب حیات و در ثمین

18 تا شناسند در جهان حواس گردن از گرد ران و سر ز سرین

19 سر گردون کسان دوران را باد بر خاک حضرت تو جبین