باد آمد و گل بر سر میخواران از مهستی گنجوی رباعی 5

1 جان در ره عاشقی خطر باید کرد آسوده دلی زیر و زبر باید کرد

2 وانگه ز وصال باز نادیده اثر با درد دل از جهان گذر باید کرد

1 هر گه که تو نعل اسب دیگران بندی داغی دگرم بر دل حیران بندی

2 قربان شومت پیش چو بر … وز کیش بر آیم چو تو قربان بندی

1 … …

2 … …