باد آمد و گشاد از حکیم نزاری قهستانی غزل 778

1 باد آمد و گشاد نقاب از رخانِ گل ابر آمد و نهاد گهر در میانِ گل

2 آمد گهِ شکفتنِ گل در میانِ باغ و آمد گهِ نشستنِ ما در میانِ گل

3 می با گل آشنا شد و مرغان به سویِ او پیغام ها دهند همی از زبانِ گل

4 سوگندها خوردند به گلزارها کنون مستان به جامِ باده و مرغان به جانِ گل

5 بی چاره عندلیب نخسبد یکی زمان در بوستان شده ست کنون پاس بانِ گل

6 دستان ها رسد به نو از بلبلان همی گویی که کرده اند ز بر داستانِ گل

7 گشتند مدح خوانِ نزاری به روز و شب من مدح خوانِ شاهم و او مدح خوانِ گل