صبحدم بادی که از سوی خراسان می‌دمد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
1 صبحدم بادی که از سوی خراسان می‌دمد چون دم روح‌القدس در پیکرم جان می‌دمد
2 باد صبح است این ندانم یا نسیم پیرهن کز برای نور چشم پیر کنعان می‌دمد
3 چون گذر کرد است بر خاک خراسان لاجرم روح‌پرور چون نسیم باغ رضوان می‌دمد
4 می‌نشاند آتش اندوه دل چون آب رز باد روح‌افزای کز خاک خراسان می‌دمد
5 باد را خاصیت جان‌پروری دانی که چیست زآن سبب کز کوی چون فردوس جانان می‌دمد
6 آن مسیحادم که انفاسش بود جان‌بخش از آنک از میان چشمه‌سار آب حیوان می‌دمد
7 چین زلفش میکند یغما نسیم صبحدم خوش نفس چون نکهت مشک ختن زان می‌دمد
8 بلبل طبع مرا آمد نسیم کوی او همچو باد صبحگاهی کز گلستان می‌دمد
9 می‌برد جمعیت از ابن یمین یکبارگی نفحه‌ای کز چین آن زلف پریشان می‌دمد
دیدگاه‌ها **