سرتاسر آفاق به فرمان از جویای تبریزی غزل 251

1 سرتاسر آفاق به فرمان خط اوست دور فلک از حلقه بگوشان خط اوست

2 در شیشه پری کرد نهان جوش صفایش رخ آینهٔ جلوهٔ پنهان خط اوست

3 دل را که به زنجیر کشد سبزهٔ لعلش یک مطلع برجستهٔ دیوان خط اوست

4 تنها نه ز خط لعل لبش یافته زینت یاقوت هم از حلقه بگوشان خط اوست

5 بی سبزهٔ خط هست لبش بادهٔ نارس جویا سر صد زلف بقربان خط اوست