آن ترک که با ما از حکیم نزاری قهستانی غزل 463

1 آن ترک که با ما قدم از صدق و صفا زد یاغی شد و بر یُرت گهِ عهد و وفا زد

2 اوّل به وفا گرم تر از برق درآمد آخر به جفا صاعقه در خرمنِ ما زد

3 بُل غاغ شد از لشکرِ غم ملکِ وجودم تا دستِ تطاول به گریبانِ جفا زد

4 هر آه که از سینۀ من دود برآورد آتش ز نفس در جگرِ بادِ صبا زد

5 خاطر به که پیوست که ببرید ز ما مهر در خیلِ که افتاد و سرا پرده کجا زد

6 گر جور کند بر من و گر تیغ زند یار با کس نتوان گفت چرا کرد و چرا زد

7 بر هر چه کند دوست سخن نیست نزاری چون می رسدش گر بزند یا بنوازد