زبان بر بند ای ناصح زپندم از نشاط اصفهانی غزل 202

1 زبان بر بند ای ناصح زپندم اگر دستت رسد بگشای بندم

2 کمان ابروی من بازو مرنجان که من خود آهوی سردر کمندم

3 من از بند تو هرگز سر نپیچم اگر ریزند از هم بند بندم

4 اگر فضل است و بخشش تا بخواهی فقیر و بینوا و مستمندم

5 اگر عدل است و پرسش، تا شماری گنهکارم، مپرس از چون و چندم

6 بهر گلشن که کردم عزم شاخی رسید از خار گلبن سد گزندم

7 بهر صحرا که دیدم نیش خاری دلیلی شد بیاد نوشخندم

8 در این ره دست من گیرند روزی سری امروز بر پایی فکندم

9 باین سستی که میرانم در این دشت نشاط افتد کجا صیدی به بندم