وقت کوچ آمد نفیرالطریقست از اسیری لاهیجی غزل 304

1 وقت کوچ آمد نفیرالطریقست الطریق ره خطرناکست یاران وا ممانید از رفیق

2 در طریق عشق جانان عاشق جانباز باش گر همی خواهی که حاصل گرددت ذوق طریق

3 هیچ سالک ره نیابد در مقام وصل دوست فی طریق العشق لولم یهده شیخ شفیق

4 جز نمود هست مطلق نیست نفس کاینات کل مافی الکون موج و هوکالبحرالعمیق

5 ز اشتیاق جام وصلت در خمارم ساقیا لطف فرما از لب لعلت شرابی چون عقیق

6 عاشق دیوانه را با عقل و هشیاری چه کار چون ز جام عشق دایم میکشد جانش رحیق

7 از غم دنیا و دین پیوسته باشد در کنار هرکه در بحر فنا همچو اسیری شد غریق