فکری که بر آن طبع روان از عبید زاکانی رباعی 15

1 شوریده کرد شیوهٔ آن نازنین مرا عشقش خلاص داد ز دنیا و دین مرا

2 غم همنشین من شد و من همنشین غم تا خود چها رسد ز چنین همنشین مرا

1 خدایا تو ما را صفائی بده به ما بینوایان نوائی بده

2 در گنج رحمت به ما برگشا وزان داد هر بینوائی بده

1 قصد آن زلفین سرکش کرده‌ام خاطر از سودا مشوش کرده‌ام

2 در ره عشقش میان جان و دل منزل اندر آب و آتش کرده‌ام