دزدی که کلاه از از امیر شاهی سبزواری رباعی 5

1 دل زلف ترا گرفت، بد کرد شبگیر بد از برای خود کرد

2 ایام بخون من کمین داشت خاصه که غم تواش مدد کرد

1 نه کنج وصل تمنا کنم نه گنج حضور خوشم به خواری هجر و نگاه دورادور

2 به گرد کوی تو گشتن هلاک جان من است چو پر گشودن پروانه در حوالی نور

1 ابرو ز من متاب، که دل دردمند تست تیری که خورده ام ز کمان بلند تست

2 آباد، کشوری که تویی شهریار آن آزاد، بنده ای که گرفتار بند تست