1 بسکه گرد کلفتش بسته است راه از شش جهت چون لحد تنگست بر دل دستگاه از شش جهت

2 همچو بوی غنچه از یاد تو هر شب تا سحر گشته ما را بستر گل تکیه گاه از شش جهت

3 هر طرف دیوانه سان زان روی می بینم که هست جلوهٔ دیدار مقصود نگاه از شش جهت

4 تیره روزان تو را از تنگنای آسمان بسته شد مانند خون مرده را از شش جهت

5 کشتی ما ایمن است از چار موج حادثات شد و لای «پنج تن» ما را پناه از شش جهت

6 این جواب آن غزل جویا که می گوید وحید:‏ ‏«همچو شب زلفش کند روزم سیاه از شش جهت»‏