1 مدت عالم به آخر می‌رسد بی‌هیچ شک طالع عالم نمی‌بینی که چون منحوس شد

2 احتباس روزی خلق آسمان آغاز کرد آدمی‌زاد از بقا یکبارگی مایوس شد

3 خلق رابی‌وجه روزی عمر خواهد بود نه وجه روزی از کجا چون بوالحسن محبوس شد

4 ای جهان را بوده بنیاد از طریق مکرمت چون تو مستاصل شدی یکبارگی مدروس شد