دم نقد است مرا کوی از امیرعلیشیر نوایی غزل 72

1 دم نقد است مرا کوی مغان باغ بهشت می کوثر به کف مغبچه حور سرشت

2 لوح رخسار تو آمد سبقم روز ازل کلک قدرت چو سواد خط سبز تو نوشت

3 باده ده زانکه ز هر خانه سوی حق راهست اگر از گوشه مسجد و گر از کنج کنشت

4 گر فلک خاک مرا خشت کند نیز خوشست شاید از دور کند جا به سر خم آن خشت

5 کار چون کشته درودن بود آن شد دهقان که درین مزرعه جز دانه انصاف نکشت

6 زال گردون چه کند جلوه گری ز اطلس چرخ خوب از حله و افسون نشود زاهد زشت

7 فانیا از دم رندان شودت دل روشن که زغال از اثر آتش تیزست انگشت