دلبر به گه وداع چون رو برداشت از مجد همگر رباعی 220
1 دلبر به گه وداع چون رو برداشت هر کس که مرا بدید بی جان پنداشت
2 بگذشت چو برق تیز و خندان و مرا چون ابر دریده جیب و دامن بگذاشت
1 دلبر به گه وداع چون رو برداشت هر کس که مرا بدید بی جان پنداشت
2 بگذشت چو برق تیز و خندان و مرا چون ابر دریده جیب و دامن بگذاشت
