خورشید، درین کلبه شب افروز از حزین لاهیجی غزل 369

1 خورشید، درین کلبه شب افروز نباشد خورشید رخی، تا نبود روز نباشد

2 در جعبهٔ مژگان جفاکیش تو جانا یک تیر ندیدیم که دلدوز نباشد

3 هرگز نزند بلبل شوریده نوایم از سینه، صفیری که غم اندوز نباشد

4 چون من نتوان از سر کونین گذشتن تا همّتی از طالع فیروز نباشد

5 چون صبح به پاس دم اگر حاضر وقتی آن روز کدام است که نوروز نباشد؟

6 چون شمع درین بزم محال است برآرم هرگز سر حرفی که زبان سوز نباشد

7 چون کلک خوش آهنگ تو، امروز حزین نیست مضراب نوازی که نوآموز نباشد