سلطان گوید که از ابوسعید ابوالخیر رباعی 557

1 ای حیدر شهسوار وقت مددست ای زبدهٔ هشت و چار وقت مددست

2 من عاجزم از جهان و دشمن بسیار ای صاحب ذوالفقار وقت مددست

1 زد شعله به دل آتش پنهانی من زاندازه گذشت محنت جانی من

2 معذورم اگر سخن پریشان افتاد معلوم شود مگر پریشانی من

1 پرسیدم ازو واسطهٔ هجران را گفتا سببی هست بگویم آن را

2 من چشم توام اگر نبینی چه عجب من جان توام کسی نبیند جان را

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما