سلطان گوید که از ابوسعید ابوالخیر رباعی 557

1 ایزد که جهان به قبضهٔ قدرت اوست دادست ترا دو چیز کان هر دو نکوست

2 هم سیرت آنکه دوست داری کس را هم صورت آنکه کس ترا دارد دوست

1 غم عاشق سینهٔ بلا پرور ماست خون در دل آرزو ز چشم ترماست

2 هان غیر، اگر حریف مایی پیش آی کالماس بجای باده در ساغر ماست

1 ای دوست دوا فرست بیماران را روزی ده جن و انس و هم یاران را

2 ما تشنه لبان وادی حرمانیم بر کشت امید ما بده باران را

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما