رشته ها بر گردنم ای از آشفتهٔ شیرازی غزل 1064

1 چه نان‌ها خوردم از خوان محبت که شرمم باد از احسان محبت

2 محبت عشق شد در آخر کار خرابم کرد طغیان محبت

1 زلف جادو بگسلاند حلقهٔ زنجیر را عاقلان دیوانه‌ام کو چارهٔ تدبیر را

2 تا که پیران عشق می‌ورزند با این نوجوان من نمی‌گویم دگر عیب جوان و پیر را

1 برضا جوئی اغیار زدر راند مرا آن که میراند در آخر زچه رو خواند مرا

2 بسگان در او محرم و یکرنگ شدم از دو رنگی رقیبان زدرش راند مرا