زهی جمال و ملاحت که یار از اسیری لاهیجی غزل 182

1 زهی جمال و ملاحت که یار ما دارد هزار عشوه و ناز و کرشمه ها دارد

2 بنور طلعت خوبش چه دل که حیرانست بدام زلف چه جانها که مبتلا دارد

3 جمال بیحد و مهر و وفای بی غایت کمال صورت و معنی جدا جدا دارد

4 مراد عاشق مهجور وصل معشوق است چه وایه که دل و جان بی نوا دارد

5 بغیر یار نداریم ما ز یار طلب اگر جفا کند آن یار و گر وفا دارد

6 بغمزه جان و دل و دین ما بغارت برد ندانمش که دگر دیده بر چه ها دارد

7 ز باده لب لعل حیات بخش حبیب چه شور و مستی و غوغا که جان ما دارد

8 بیا و جان و جهان در قمار عشق بباز که درد عاشق بیدل همین دوا دارد

9 نظر بهر چه کنم حسن تست منظورم ببین که جان اسیری نظر کجا دارد