زهی سعادت! اگر خاک آن از هلالی جغتایی غزل 283

1 زهی سعادت! اگر خاک آن حرم باشیم بهر طرف که نهی پای در قدم باشیم

2 مکوش اینهمه در احترام و عزت ما که ما بخواری عشق تو محترم باشیم

3 مرو، که آخر ایام عمر نزدیکست بیا، که یک دو سه روز دگر بهم باشیم

4 غریب ملک وجودیم و اندکی ماندست که باز ساکن سر منزل عدم باشیم

5 رقیب را بجناب تو قدر بیش از ماست سگ توایم، چرا از رقیب کم باشیم؟

6 حریف بزمگه عیش را وفایی نیست رفیق ما غم یارست، یار غم باشیم

7 نه حد ماست، هلالی، امید لطف از دوست غنیمتست اگر قابل ستم باشیم