ذره نماید بجنب از دقیقی طوسی ابیات پراکنده 1

1 چشم تو که فتنه ی جهان خیزد ازو لعل تو که آب خضر می ریزد ازو

2 کردند تن مرا چنان خوار که باد می آید و گرد و خاک می بیزد ازو

1 پریچهره بتی عیار و دلبر نگاری سرو قدّ و ماه منظر

2 سیه چشمی که تا رویش بدیدم سرشکم خون شدست و بر مشجر

1 شود خون جگر از دل چکیده که آب آتشین آید ز دیده