فرزند حسن ایدل و جانم با تو از فریومدی رباعی 580

1 دوش نسیم سحر بادم مشک وز باد نزد من آمد مرا مژده جانبخش داد

2 گفت که دارای ملک خسرو جمشید فر آنکه مشید از اوست قاعده دین و داد

1 آن پریچهره که صد عاشق زارش باشد همچو من بسته بهر موی هزارش باشد

2 آتشی در دل من قهر تو افروخت چنانک شعله صاعقه برقی ز شرارش باشد

1 ای سایه خدای توئی همچو آفتاب با خاص و عام بر سر اظهار تربیت

2 گرد بسیط خاک فلک دورها بگشت قادر نیافت کس چو تو برکار تربیت