بوی زلف او دماغ جان معطر از سلمان ساوجی غزل 192

1 بوی زلف او دماغ جان معطر می‌کند یاد روی او چراغ دل منور می‌کند

2 یک جهان دیوانه در زنجیر دارد زلف او که به سر خود هریکی سودای دیگر می‌کند

3 صورت ماهیت رویش نبیند هر کسی هر کسی با خویشتن نقشی مصور می‌کند

4 سینه‌ام بر آتش است و دم نمی‌یارم زدن ز آنکه گر لب می‌گشایم شعله سر بر می‌کند

5 جان همی سوزد مرا چون عود و از انفاس من بوی جان می‌آید و مجلس معطر می‌کند