سلمان ساوجی

بوی زلف او دماغ جان معطر از سلمان ساوجی غزل 192

غزل 192 ام از 897 غزلیات

خانه / سلمان ساوجی / دیوان اشعار سلمان ساوجی / غزلیات در دیوان اشعار / غزل شماره 192

1 بوی زلف او دماغ جان معطر می‌کند یاد روی او چراغ دل منور می‌کند

2 یک جهان دیوانه در زنجیر دارد زلف او که به سر خود هریکی سودای دیگر می‌کند

3 صورت ماهیت رویش نبیند هر کسی هر کسی با خویشتن نقشی مصور می‌کند

4 سینه‌ام بر آتش است و دم نمی‌یارم زدن ز آنکه گر لب می‌گشایم شعله سر بر می‌کند

5 جان همی سوزد مرا چون عود و از انفاس من بوی جان می‌آید و مجلس معطر می‌کند

سلمان ساوجی

شعر شعر کهن غزل سلمان ساوجی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از سلمان ساوجی

1 ای که روی تو، بهشت دل و جان است مرا! ای که وصل تو مراد دل و جان است، مرا!

2 چون مراد دل و جانم، تویی از هردو جهان از تو دل برنکنم، تا دل و جان است مرا

1 جان من می‌رقصد از شادی، مگر یار آمده‌ست می‌جهد چشمم همانا وقت دیدار آمده‌ست

2 جان بیمارم به استقبال آمد، تا به لب قوتی از نو مگر، در جان بیمار آمده‌ست

1 نوبهار و عشق و مستی، خاصه در عهد شباب می‌کند، بنیاد مستوری مستوران، خراب

2 غنچه مستور صاحبدل، نمی‌بینی که چون بشنود، بوی بهار، از پیش بردارد نقاب

شاعر شعر بوی زلف او دماغ جان معطر می‌کند سلمان ساوجی می باشد.

این شعر در قرن 8 سروده شده است.

قالب شعر بوی زلف او دماغ جان معطر می‌کند غزل است

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عاشقانه, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عاشقانه, می‌نوشی است.

شعربعدی

897 / 192

شعرقبلی

بنر