کشته عشق ترا گر خونبها از عمادالدین نسیمی غزل 143

1 کشته عشق ترا گر خونبها خواهد رسید دم از این معنی زدن اول مرا خواهد رسید

2 دوش بر بوی تو دادم هر نفس جانی به باد گر ز من باور نمی‌داری صبا خواهد رسید

3 روی تو چون دید چشمم خون فشاند دم به دم تا به رویم دیگر از دیده چه‌ها خواهد رسید

4 می گذشت از عرش هر شب ناله ام لیکن ز درد گر رسد تا «سدره » امشب «منتهی » خواهد رسید

5 گر تو یک ره بر سر خاک نسیمی بگذری صدره از روحش به گوشت «مرحبا» خواهد رسید