دوش با من لطفکی آغاز کرد آن دلبرک از همام تبریزی غزل 121

1 نظرها محرم رویت نبودند به مشتاقان نموداری نمودند

2 چو بر آب و گل آمد عکس رویت دری از حسن بر عالم گشودند

1 برو ای زاهد مغرور و مده ما را پند عاشقان را به خدا بخش ملامت تا چند

2 من دیوانه ز زنجیر نمی‌اندیشم که کشیده‌ست مرا زلف مسلسل در بند

1 بار دل بر تن نهادن کار ارباب دل است این که عیسی بار خر بر دوش گیرد مشکل است

2 ای عزیزان رهرو راه دلارام است دل چون سبک‌بار است پیش از کاروان در منزل است