دوش برگردون بسی تابان شهاب آمد از قاآنی قصیده 87

1 دوش برگردون بسی تابان شهاب آمد پدید بس درخشان موج زین دریای آب آمد پدید

2 تخت شاهنشاه ایرانست گفتی آسمان بسکه از انجم درو در خوشاب آمد پدید

3 سبز دریای فلک از هر کران شد موج‌زن بر سر از موجش‌بسی سیمین‌حباب آمد پدید

4 نسر طایر بیضهٔ شهباز و شب همچون غراب بیضهٔ شهباز بنگر کز غراب آمد پدید

5 تا شب زنگی سلب خرگاه مشکین برفراشت کهکشان‌ همچون‌ یکی سمین‌ طناب آمد پدید

6 من نشسته با نگاری کز لب میگون او در دو چشم من همی رشک شراب آمد پدید

7 خانه ‌گلشن شد چو مهرش از نقاب آمد برون حجره‌ روشن‌ شد چو رویش‌ بی‌نقاب‌ آمد پدید

8 ل‌ب‌گشود از ناز و هستی از عدم‌گشت آشکار رخ‌نمود از زلف و رحمت از عذاب آمد پدید

9 با سرانگشتان خود زلفین خود را تاب داد صد زره بر عارضش‌از مشک‌ناب‌آمد پدید

10 چین زلفش را گشودم همچو کار روزگار زیر هر تارش هزاران ‌گیرودار آمد پدید

11 زیر آن گیرنده مژگان چشم خواب‌آلود او چون غزالی خفته در چنگ عقاب آمد پدید

12 برکفم جام می یاقوت‌گون‌ کز عکس آن در سرانگشتان من رنگ خضاب آمد پدید

13 بر کنارم مطربی کز نالهٔ دلسوز او ناله ی طنبور و آواز رباب آمد پدید

14 برق‌سان آمد بشیری رعدسان آواز داد گفت‌کز ابر عنایت فتح باب آمد پدید

15 دست‌افشان پایکوبان دف زنید و صف زنید زانکه عیشی خوشتر از عیش شباب آمد پدید

16 د‌اده امشب شاه را یزدان یکی فرخ‌پسر ها شگفتی بین ‌که در شب آافتاب آمد پدید

17 الله الله لب نیالوده هنوز از شیر مام در تن شیران ز سهمش‌ اضطراب آمد پدید

18 لله الله ناشده یک قطره آبش در جگر هفت دریا را ز بیمش انقلاب آمد پدید

19 لیلهٔ‌البدرین اگر خوانند امشب را رواست کز زمین و آسمان دو ماهتاب آمد پدید

20 عالمی دیگر فزود امشب درین عالم خدای این به بیداریست یارب یا به ‌خواب آمد پدید

21 جود را بخشنده دستی زآستین آمد برون فخر را رخشنده تیغی از قراب آمد پدید

22 فیض قدسی از دم روح‌القدس گشت آشکار فیض قدسی از دم روح‌القدس گشت آشکار

23 سنجری از دودهٔ الب‌ارسلان شد حکمران شیده‌یی از تخمهٔ افراسیاب آمد پدید

24 یوسفی دیگر ز گلزار خلیل افروخت چهر شبّری دیگر ز صلب بوتراب آمد پدید

25 د‌ادگر هوشنگ را قائم‌ مقام آمد عیان نامور جمشید را نایب مناب آمد پدید

26 طبع گیتی تازه شد کز مل طرب گشت آشکار مغز دوران عطسه زد کز گل‌ گلاب آمد پدید

27 ابر می‌بالد که فیض ابر رحمت شد عیان ملک می‌رقصد که شِبل شیر غاب آمد پدید

28 د‌فع جور دهر را نوشیروان گشت آشکار رجم دیو ملک را سوزان شهاب آمد پدید

29 شهریارا تا چنین فرخ پسر دادت خدای هرچه بد در غیب پنهان بی‌حجاب آمد پدید

30 تو سحاب فیض بودی منت ایزد را کنون کانچان باران رحمت زین سحاب آمد پدید

31 خلد پاداش ثوابست و ز بس ‌کردی ثواب این بهشی‌رو به پاداش ثواب آمد پدید

32 چون سلیمان خواستی ملکی ز حق بی‌منتها زین‌کرامت زان دعای مستجاب آمد پدید

33 تا ازین پس خود چه کامی خواست خواهی از خدای کاینچنین پوریت میر و کامیاب آمد پدید

34 باد یارب در پناه دولتت فیروز روز تا نگوید کس‌ که در شب آفتاب آمد پدید

35 سال عمرت باد تا روزی که گوید روزگار اینک اینک شورش یوم‌الحساب آمد پدبد