دوش آمد و گفت: از عطار نیشابوری مختارنامه 36

1 شمع رویت ختم زیبایی بس است عالمی پروانه سودایی بس است

2 چشم بر روی تو دارم از جهان گر سوی من چشم بگشایی بس است

1 تو را در ره خراباتی خراب است گر آنجا خانه‌ای گیری صواب است

2 بگیر آن خانه تا ظاهر ببینی که خلق عالم و عالم سراب است

1 دولت عاشقان هوای تو است راحت طالبان بلای تو است

2 کیمیای سعادت دو جهان گرد خاک در سرای تو است

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند